Andres Carne de res: melig rariteitenkabinet
Als je het als restaurant zover schopt dat je in elke reisgids wordt genoemd, dan doe je toch iets goeds. Andres Carne de Res heeft die eer en niet omdat er een topchef in de keuken staat.
Eerst even een zijstap. Dat er in Nederland gerenommeerde winkelketens bij bosjes omvallen, is het gevolg van het feit dat ze de stap naar het internet niet goed hebben gemaakt én omdat ze zich niet onderscheiden. Winkelen moet een belevenis zijn, wordt geopperd. Nou, bij Andres Carne de Res begrijpen ze precies wat dat is.
Hoewel Andres Carne de Res is uitgegroeid tot een restaurantketen is het onbetwiste vlaggenschip de vestiging in Chia, net buiten Bogota. Daar aan Calle 3 N°11ª-56 is een restaurant verrezen dat het meest weg heeft van een attractiepark.
Als we de tolpoorten van Bogota verlaten hebben (en zo’n 7.000 pesos armer zijn) doemt de afslag Chia al op. We slaan al snel links af en volgen de weg voor een paar kilometer. In de verte zien we de eerste lichten. Molentjes met vrolijk verlichte wieken heten ons welkom. Er staat een koe op het dak en lampionnen hangen in de bomen.
Dansen op de tafel
De verkeersregelaar – ja het is echt nodig – dirigeert ons naar het immense parkeerterrein. Het staat propvol en een plekje vinden is geen sinecure. We staan en steken de straat over naar het restaurant. Als we ons door het zwembadhekje gewurmd hebben, worden we begeleid naar ons tafeltje. We kijken onderweg ons ogen uit. Links staan de serveersters en obers samen met gasten te dansen op tafel, en op de dansvloeren – er zijn er meerdere – wordt stevig gedanst. Salsamuziek klinkt er door de speakers. De sfeer zit er al goed in.
Collectors item
De muren, de plafonds, ze hangen helemaal vol met allerlei snuisterijen. De sfeer bruin café meets Zwitsers chalet meets nachtclub voldoet nog het meest de beschrijvingen. ‘Hola, ik ben Jennifer en jullie serveerster voor vanavond’ klinkt het vlot. We krijgen geen menukaart voor ons neus maar een heel boekwerk dat je mee naar huis mag – en ook zeker wilt – nemen. Een collectors item, zo je wilt, want het is echt een relikwie van een bijzondere avond. Het duurt zeker twintig minuten voordat we het magazine uit hebben en een keuze hebben kunnen maken.
Bruine frieten
De drankjes komen op tafel. Het bier wordt geschonken in een beker van donker keramiek, terwijl de bestelde vruchtendrankjes in een kommetje gaan. Het eten volgt een half uurtje later is vooral van de grille en wordt al sissend op een grillplaat voor je neergezet. Het vlees (330 gram per portie) is aan de maat, goed van kwaliteit en we krijgen – voor het eerst in een Colombiaans restaurant – dikke bruine frieten. Tussen de gangen door hebben we tijd om even te dansen. Wie er op de dansvloer staat is feilloos te volgen via de diverse monitoren. Maar ook wie niet het tafeltje verruilt, zit niet stil. De muziek is heerlijk opzwepend en overal gaan schouders op het ritme heen en weer.
Even naar het toilet. Ook hier zijn we niet veilig voor de frutseltjes en frivoliteiten van dit restaurant. In het mannentoilet is het muurtje achter de wc-potten versierd met vrouwelijke geslachtsdelen. Niet vulgair, wel opvallend.
Na het dessert komt er een verrassingspakket op tafel. Allerlei snoepjes in een plastic mapje. We rekenen 300.000 pesos af voor vier personen (hoofd- en nagerecht) en verlaten via een klein draaihekje Andres Carne del Res. Het is net op de we Python in de Efteling zijn uitgestapt. Na een heerlijk avondje uit, snorren we tevreden terug naar Bogota D.C.
Andres Carne del Res in het kort:
-
Op circa 30 minuten rijden vanaf het stadcentrum van Bogota
-
Tol: 7.000 pesos, parkeren 10.000 pesos, na 20.00 betaal je ook entree
-
Reserveren is aan te raden
-
Ideaal begin of eind van een vakantie