Citytrip Medellin: hoe de stad van de eeuwige lente ons hart verovert

Terwijl we wachten totdat de vriendelijke taxi-chauffeur onze koffers uit zijn auto haalt, aanschouwen we een aantal straatscenes. Er slenteren een paar jongeren voorbij. Relaxte dudes – lang en hoogblond -op teenslippers. Type backpackers in overduidelijke vakantie-modus. Dan valt ons oog op het hippe tentje aan de overkant van de straat. Jonge stelletjes nippen aan een koffie of genieten van een uitgesteld ontbijt. We logeren tijdens ons verblijf in Medellin in de wijk El Poblado en nog maar voordat we een meter verkend hebben, voelt de sfeer al goed.

Hotel

Het hotel waar we deze dagen verblijven, kwam op Booking.com als uiterst aanlokkelijk uit de verf. In House, The Hotel krijgt op basis van tientallen reacties een gemiddeld ‘rapportcijfer’ van 9,3 en louter lovende recencies. En dan de kamerprijs. Voor een paar tientjes per nacht (400.000 pesos, ofwel 120 euro in totaal voor drie nachten in een tweepersoonskamer) slaap je al in de leukste wijk van de stad. In de praktijk valt het In House in niets tegen. De ontvangst en service in het kleinschalige hotel (14 kamers) zijn hartelijk, de kamers zijn modern en zeer schoon en de bedden voortreffelijk. Rap gratis wifi is bovendien aanwezig.

Easy travelling

Al even eerder waren we al in de stemming gekomen voor een heerlijke citytrip. Vanuit Bogota vlieg je immers in slechts 30 minuutjes naar Medellin. Over land had ook gekund, maar dan ben je zeker een dag onderweg om pakweg 400 kilometer te overbruggen. Na de landing sta je in no-time aan de gate en vanuit daar in een minuutje bij de bagageclaim. Zonder ruimbagage loop je vervolgens gelijk door naar buiten waar er een taxi op je wacht. Tussen de eerste wielen aan de grond van het vliegtuig en neerploffen op de achterbank van een taxi zit maar een handvol minuten. Heerlijk!

Het vliegveld Jose Maria Cordova (op 2.100 meter hoogte) ligt overigens best ver buiten de stad. Het is namelijk een stuk hoger gesitueerd in de bergen dan Medellin (op 1.500 meter). In pakweg drie kwartier slinger je over de uitstekende brede bergwegen door het groen zo de stad in.

El Poblado

Een van de eerste wijken die je bereikt is El Poblado. Het is naast het zakendistrict de plek waar de meeste hotels zitten en waar je de hipsters kunt vinden. Parque Lleras is het bruisende hart van El Poblado. Hier bevinden zich leuke restaurants, koffie- en bierbarretjes, hostels en hotels. Om boetiek-hotel The Charlee kun je zeker niet heen. In de entree van dit fraaie hotel geen wit marmer, maar een trendy receptie in een kunstzinnige omgeving. Het grenst direct aan de bar, die ’s avonds omgetoverd wordt tot nachtclub. En de rooftop bar mag er ook zijn.

Inwendige mens

Hoewel er fastfood-ketens te vinden zijn, is het culinaire gehalte van de restaurants in El Poblado hoog. Je eet er Thais, Italiaans of typisch Colombiaans (bij Mondongo’s). Onze favoriet werd als snel Libretto. Een Italiaan die haar uitstekende pizza’s een kleine twist meegeeft. Hun zoetzure dressing van chocola met een lokale vrucht is even verrassend als onweerstaanbaar. En dan het compliment van het huis: een schuim van amaretto als toetje. Verslavend lekker. En dan de prijs. Met twee personen eet je vanaf 70.000 pesos (iets meer dan 20 euro).

Gouden Mijl

Vanuit El Poblado kun je – net als wij deden – een wandeling maken langs Milla De Oro, ofwel de gouden mijl. Hier loop je langs de wolkenkrabbers die Medellins zakendistrict vormen. Wat er staat is al imposant, maar er wordt nog volop gebouwd. Het nieuwe elan van Medellin is hier als beste voelbaar. Precies op de plek waar de rijke elite in de jaren negentig een veilig heenkomen zocht als alternatief voor het gewelddadige centrum – hier zwaaide de drugbaronnen de scepter – herrijst Medellin al twee decennia uit haar as. Met de titel ‘meest innovatieve stad ter wereld’ (volgens de gezaghebbende Amerikaanse krant The Wall Street Journal) als voorlopig hoogtepunt. Shoppen doe je in een van de moderne winkelcentra  Santa Fe, La Strada, Oviedo en El Tesoro langs de gouden mijl.

Reisgemak

Hoewel een taxi in Medellin een habbekrats kost, voor een 45 minuten durende rit naar of van de luchthaven ben je gemiddeld 55.000 pesos kwijt (17 euro) en voor stadsritjes 4 tot 10 euro, heeft de stad haar vooruitstrevende karakter ook te danken aan het prima openbaar vervoer. Er is een moderne metro, een snelle busverbinding vergelijkbaar met de Transmillenio in de hoofdstad en – heel handig met de vele heuvels – een kabelbaan (Metrocable). De Metrocable is te nemen vanaf het metrostation Acevedo en verbindt de arme hogergelegen wijken met de stad. Je kunt ook via de Metrocable het groen in door over te stappen op de lijn naar Parque Arvi. Het is fascinerend om over de heuvelwijken – en de hypermoderne bibliotheek – van de stad te scheren en de straatgeluiden op te vangen. En dan opeens ben je uit de stad en hoor je niet meer. Onder je alleen maar groen.

Groene uitvalsbasis

Parque Arvi is een oase van rust. Bij de eindterminal in de buurt vind je nog wel restaurantjes en een leuk biologisch marktje met kleding en plaatselijke lekkernijen, maar je kunt met gemak uren zoet zijn in het gebied. Bergafwaarts vind je aan je linkerhand van de weg als snel een kleine trail, maar je kunt ook met een gids mee voor een wandeling van drie uur. Neem overigens wel een (regen)jasje mee, want Parque Arvi ligt op bijna 2.600 meter en het kan er een beetje fris zijn of wat nevelig.

In downtown Medellin is het overigens altijd aangenaam. Reken op 25 graden met een zwoele ondertoon. Het wordt dan ook wel de stad van de eeuwige lente genoemd, maar als wij er zijn –begin november – is het er zomers (behoorlijk warm) met af en toe een bui.

360 graden uitzicht

Als afsluiting van een prachtige dag stappen we dit keer niet uit bij metrostation Poblado – 15 minuten lopen van ons hotel –  maar een aantal stations eerder, bij halte Industriales. Vanuit hier pakken we een taxi – lopen kan ook, maar we zijn moe – naar Cerro Nutibara. Het is een flinke heuvel waar je op de top Pueblo Paisa hebt én een schitterende 360 graden uitzicht over de stad. We kiezen vooral voor het laatste, want het nagemaakte dorpje met hoogtepunten van bouwstijlen uit de regio is klein en regelrechte kitsch. Het uitzicht levert heel wat Kodak-momentjes op. Cerro Nutibara is open tot middennacht, dus je kunt er prachtige zonsondergangen en avondvergezichten aanschouwen.

Parque Explora

Onze driedaagse trip hadden we kunnen besluiten met een sightseeing-tour rondom Pablo Escobar, of een bezoek aan Entre Flores, een park rondom het thema bloemen buiten de stad. Of voor Museo de Antioquia, El Castillo Museo y Jardines of rustiek buitenwijkje Sabaneta, maar we kiezen voor Parque Explora en de naastgelegen botanische tuin. We stappen uit bij metrohalte Universidad, waar aan de linkerzijde naast de universiteit ook het planetarium is gevestigd. Parque Explora en de botanische tuin liggen aan de rechterzijde. Parque Explora bevat meerdere attracties. Er is aquarium met allerlei inheemse vissen: van piranha’s tot gekleurde ‘little Nemo’s’ en een aparte ruimte waar reptielen en de giftigste kikker ter wereld te zien is. Verder kun je in het interactieve museum op de tweede en derde verdieping door allerlei inventieve constructies leren hoe je zintuigen werken. De entree voor Parque Explora is 22.000 pesos per persoon (bijna 7 euro). De botanische tuin is gratis en biedt elke eerste zondag van de maand een leuke biologische markt. Hier kun je prima gerechtjes vinden voor je lunch of aardige authentieke souvenirtjes voor thuis. De botanische tuin is behoorlijk uitgestrekt en  nodigt uit voor een mooie wandeling.

Plaza Botero

Op de terugweg naar het hotel stappen we ditmaal nog even uit bij Berrio Park. Hier vind je het beroemde Plaza Botero met de beroemde beelden van Rubens-achtige proporties van de bekende kunstenaar. Het is weekend en razend druk. De sfeer is gemoedelijk en levendig, maar de ambiance is compleet anders dan in El Poblado. Het is vooral volks, met veel straatverkopers, oude mannetjes op bankjes en veel, heel veel winkeltjes en stalletjes met allerlei koopwaar. Voor wat nagemaakte merkkleding of illegaal gedrukt dvd-tje ben je hier aan het juiste adres. Leuk om gezien te hebben, maar naar onze mening geen plek om uren op je gemak rond te slenteren. Al hebben we ons enorm vermaakt bij de ludieke manieren om mensen je winkel in te lokken. Links staat er een verkoper met microfoon gladde praatjes te verkopen, terwijl even verderop een man in een kerstmanpak de horlepiep doet om voorbijgangers zijn zaakje in te lokken. Zijn winkel staat zo tjokvol goedkope Chinese technologie dat zijn unieke combinatie van outfit, dans en koopwaar niet echt uitnodigt om iets te kopen.

Even later slingeren vanuit ons hotel weer via de bergwegen terug naar het vliegveld. Een prachtige stad en ervaring daar in het dal achter ons latend. Medellin heeft het!

Van moordhoofdstad naar modelmetropool

Welke metamorfose Medelin doormaakt is onder meer te zien in de criminaliteitscijfers. Op het hoogtepunt van de drugsoorlogen in de jaren tachtig en negentig, stond Medellin te boek als moordhoofdstad van de wereld met 381 moorden op elke 100.000 inwoners. Onlangs werd de mijlpaal gevierd dat Medellin 200 dagen zonder moorden was. Het laagste aantal in 40 jaar en cijfers waar zelfs grote Nederlandse steden niet aan kunnen tippen. Oh ja, Medellin telt circa 3 miljoen inwoners, dat is meer dan Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht bij elkaar.