10 zaken waarover ik mij nog altijd verbaas
Inmiddels woon ik al weer een jaar of 4 in Colombia. Maar nog altijd zijn er nog genoeg zaken waar ik mij over blijf verbazen. Een top-10 (in willekeurige volgorde).
#1 De prijsverschillen
Voor 3 euro ga ik naar de kapper en voor 7,50 rijdt de taxi-chauffeur mij in een half uur van de luchthaven naar huis. En als we met z’n zessen uit eten gaan zijn we vaak maar 60 euro kwijt. Anderhalf uur privé pianoles bij je thuis? Een tientje. Spotgoedkoop dat Colombia. Maar dan zwemles voor de kids: 22,50 voor 45 minuutjes (op basis van 1x in de week. Vaker in de week is goedkoper). Eén maandje school: 700 euro. Waarom is het ene zo goedkoop en dat ander zo duur; dat vraag ik mij al vier jaar af. De Colombianen trouwens ook.
#2 Van welopgevoed naar ordinair in één seconde
Gisteren nog stond ik met de fiets voor het stoplicht te wachten. Een auto sloeg af terwijl er een dame door het groen wandelend overstak. Ze riep naar de auto: pas even op uit met afslaan, want ik loop door groen. Het raampje van de auto ging open en een ogenschijnlijk nette dame op de bijrijdersstoel schreeuwde tegen de voetgangster dat ze een vuile h*** was (vul zelf de sterretjes in). Die opvliegendheid en buitenproportionele woedende reacties ben ik vaker tegengekomen. Om een kleinigheidje helemaal uit de naad springen, dat kunnen de anders zo vriendelijke en meestal zo relaxte Colombianen goed.
#3 Het verkeer
In het verkeer denk ik bij elk ritje – per auto of fiets –minimaal wel één keer: ‘hoe kun je dit nou doen?’. Een auto die op een doorgaande weg in een bocht geparkeerd staat is dan nog het minst opzienbarend. Vaker is het van de linker rijstrook op het laatste moment drie rijstroken naar rechts opschuiven om je afslag niet te missen. Of oversteken zonder te kijken.
#4 De langzaamste kassameisjes ter wereld
Eerder deze maand stond ik nog 20 minuten – niet overdreven – in de rij voor de kassa in de supermarkt. Voor mij stonden slechts vier mensen. Gemiddeld doet een kassajuf- of meneer er dus vijf minuten over om een paar producten over een scanner te halen. Waarom het zo lang duurt? Je kunt nog ouderwets uitgeknipte kortingsbonnetjes inleveren, de kassajuf moet voor elk kleinigheid van haar plaats (om bijvoorbeeld achterin de winkel een prijsje te controleren), de klant heeft een spervuur van vragen en dan moet de kassa tussentijds ook nog bijgevuld of afgestort worden. De beste remedie? Je winkelwagentje voor 80 procent vol al in de rij voor de kassa zetten en de overige producten dan pas gaan zoeken. Je hebt immers nog zat tijd. Het ergste is de Exito (soort AH) op zaterdagmiddag.
#5 Het imago van Colombia
Al jarenlang is het meest geraadpleegde artikel op deze website: ‘hoe veilig is Colombia’. Van het imago dat Colombia eng en gevaarlijk is, komt het maar niet af. Terwijl je prima veilig kunt reizen in Colombia, maar daar meer over hier [link naar artikel].
#6 De liefde voor roltrappen, liften en auto’s
In Nederland geldt de regel voor roltrappen; links lopen, rechts stilstaan. In Colombia is het gewoon: stilstaan. En is er ergens een lift: dan gebruik je die áltijd. Ook als je maar één trap hoeft te lopen. Heb je een auto? Dan gebruik je die. Zelfs naar de supermarkt aan het einde van de straat. Fietsen doe je alleen als sport in het weekend of als je geen auto kunt kopen.
#7 De pracht van het land
Aardige mensen én een overweldigende natuur. In Colombia vind je ze beide in overvloede. De mensen zijn erg geïnteresseerd in buitenlanders en maken graag en praatje of helpen je. En de natuur: jungle, woestijnen, ruige Andestoppen, tropische stranden en heel veel verschillende dieren- en plantensoorten.
#8 De waarde van een afspraak
Als je in Nederland je tandarts niet 24 uur van te voren afbelt, dan brengt hij de afspraak in rekening. In Colombia kan je gewoon zonder reden verstek laten gaan. Kost je niets en bij de volgende afspraak hang je gewoon een lang verhaal op dat de je vast stond in het drukke stadsverkeer.
#9 De infrastructuur
Hoewel het verschilt van stad tot stad – in Medellin zijn de wegen wél goed – is het wegennet in Bogotá vaak behoorlijk slecht onderhouden. Diepe kuilen in de weg zijn geen uitzondering en een ontbrekende putdeksel kun je ook tegenkomen. Nog een puntje om je over te verbazen: de hoge stoepen, vaak zonder op-en afrit voor roelstoelen of kinderwagens.
#10 Het antwoord niet weten, maar je toch advies geven
Vraag een Colombiaan iets en hij geeft – het liefst uitvoerig – antwoord. Door de overtuiging waarmee hij zijn verhaal ophangt, denk je vaak dat hij er wel verstand van heeft. Maar dat is lang niet altijd het geval. Opvallend genoeg krijg je zelden ‘ik weet het niet te horen’. Een voorbeeld: weet u de weg naar de kerk? “Jazeker. Hier de straat uit, dan naar links en bij de rotonde rechts, kan niet missen.” Uiteindelijk blijkt de kerk totaal de andere kant te liggen. Ook prettig aanwijzingen als: nog 20 minuutjes doorrijden op deze weg. Dat kan zomaar 5 minuten zijn, of een dik half uur.
Beeld: Unsplash.com: Julian Andres Carmona Serrato