Tag: fietsen

Op de fiets door Colombia: de 11 meestgestelde vragen

Op de fiets door Colombia: de 11 meestgestelde vragen

Recent kwam ik een aantal berichten tegen van mensen die graag een toertocht door Colombia willen maken per fiets. Op basis van hun berichten heb ik de 11 meestgestelde vragen voor je klaarstaan, inclusief de antwoorden. #1 Kun je goed fietsen in Colombia?Nou en of. 

Fietsen in Colombia: weer eens wat anders dan de Tourmalet

Fietsen in Colombia: weer eens wat anders dan de Tourmalet

Als je een echte wielerfan bent trek je ’s zomers waarschijnlijk naar Frankrijk om mythische cols als de Tourmalet, l’Alpe d’Huez, de Galibier of de La Planche des Belles Filles te beklimmen. Een tip voor komend jaar: kom eens naar Colombia. Tom Dumoulin, Annemiek van 

Column van expat: heerlijk staaltje bureaucratie

Column van expat: heerlijk staaltje bureaucratie

Om een poging Bogotá iets schoner en toegankelijker te maken, pak ik graag de fiets. Om de kids naar school te brengen, om boodschappen te doen en voor al alle andere uitjes op fietsafstand. De gemeente begint al aardig te begrijpen dat fietsen een belangrijke oplossing is om de stad leefbaarder te maken en legt steeds meer fietspaden aan. De weg van huis naar de school van dochterlief verloopt zo grotendeels over een nieuw fietspad. Ook sommige restaurants doen een duit in het zakje en belonen je met een gratis flesje water als je niet met de auto, maar met de ongemotoriseerde tweewieler komt.

Maar bij het winkelcentrum in de buurt snappen ze de fietser nog niet zo goed. Allereerst moet je betalen om je fiets te mogen stallen – dat is bij veel winkelcentra inmiddels gratis – en ze zijn zo flexibel  als een betonnen pilaar.

Je fiets wordt daar met de velg namelijk opgehangen aan een hoge haak. Dat kan de velg beschadigen, dus met een wat duurdere of nieuwere fiets doe je dat liever niet. De vraag was dus of de fiets op een ander plekje mocht staan. Er was nog plaats aan het hek. Daar stond welgeteld één elektrische fiets. ‘Nee meneer, dat is voor elektrische fietsen,’ was het antwoord. ‘Ja, er staat er maar eentje en er is voldoende plek, hoeveel elektrische fietsen verwacht u nog?’, antwoorde ik, wetende dat er in Bogotá geen drommen babyboomers op de fiets met hulpmotor stappen. De parkeerwachter gaf geen krimp. Ik vroeg hem of we dan de fiets mochten neerzetten in de aangrenzende standplaats voor motoren, die halfvol was. Ik wilde er het gepaste tarief voor betalen, die van een motor. Ook dat kon niet. Uiteindelijk kwam de supervisor erbij, opgeroepen via de walkie-talkie. ‘Beleid van het winkelcentrum’,  was zijn antwoord, daar kon geen uitzondering voor gemaakt worden. Fietsen moeten aan de haak, als een vers geslacht rund bij het de slager.

Het leek er toch op dat mijn lieve fietsje echt aan die enge haak moest. Of ik moest hem elders parkeren. De parkeerwachter bedacht een oplossing: hij stelde voor de haak te voorzien van een zachte doek, zodat hij geen krassen aan de velg kon veroorzaken. Ik stemde toe en fluweelzacht werd mijn fiets aan de haak gehangen. Uiteindelijk een prima oplossing voor wat eigenlijk geen probleem zou moeten zijn.

Twee uur later haalde ik mijn fiets weer op. De parkeergarage voor fietsen en motoren was nog steeds halfvol. En de ene elektrische fiets aan het hek was weg. Hij was ingeruild voor een normale fiets. Een nieuwe mooie, net als de mijne. Eentje die je niet graag aan een haak hangt, maar die je netjes neerzet. Boos wilde ik al richting de parkeerwachter stappen. Maar hij was vervangen door zijn collega. Of we bij hem wel de fiets aan het hek mochten plaatsen. ‘Ja natuurlijk’, was zijn antwoord. Want hij begreep best dat je een nieuwe fiets niet aan zo’n haak wil hebben. Ik bedankte hem voor zijn flexibiliteit en fietste lachend de parkeergarage uit.

Wielrennen in Colombia: doe net als Egan Bernal

Wielrennen in Colombia: doe net als Egan Bernal

Zoveel gekte als wanneer het Colombiaanse voetbalelftal speelt was er niet, maar Colombia was afgelopen weekend (en de weken daarvoor) wel degelijk in de ban van Egan Bernal. De pas 22-jarige wielrenner is de eerste Colombiaan die de Tour de France wint. Dit is alles 

Op de fiets door Colombia, deel 2

Op de fiets door Colombia, deel 2

In augustus schreef ik een blog ‘weer eens iets anders: op de fiets door Colombia’ en kreeg op basis van dat artikel een aantal aardige reacties. Hoog tijd dus voor een deel 2. Fietsliefhebber Sander Bennink reageerde op de fietsblog met een mooi en enthousiast 

Bogota: de stad van de eeuwige files

Bogota: de stad van de eeuwige files

De app Waze maakt het gebruikers mogelijk de beste route te vinden op basis van verkeersdrukte. Elke gebruiker deelt namelijk zijn verkeersinformatie met anderen, zodat je uit heel veel verschillende bronnen real-time informatie krijgt over de situatie ter plekke.

Waze heeft op basis van de informatie die haar gebruikers doorsturen 167 gebieden in 32 landen langs de meetlat gelegd. Elke stad kreeg een cijfer voor de doorstroming van het verkeer. Het gemiddelde van de stadscores per land gaf ook een landscore. Waze nam vijf factoren mee in haar onderzoek gemiddelde snelheid (filevorming), verkeersveiligheid, kwaliteit van de wegen, diensten voor weggebruikers en prijs van de brandstof.

Maanlandschap

Bogota, de stad van de eeuwige files, scoorde een zeer magere 0,9 (op een schaal van tien) op het gebied van gemiddelde snelheid. De wegen – ook wel vergeleken met de maan vanwege de vele ‘kraters’ – scoorden met een 2,9 ook een zeer dikke onvoldoende. Geholpen door een zeer gunstige brandstofprijs komt Bogota gemiddeld toch nog op een 3,4 uit, maar dat het verkeer sterk verbeterd kan worden, behoeft geen uitleg. Alle grote steden samengenomen komt de gemiddelde landscore van Colombia uit op een 3,4.

Lijstaanvoerder

Nederland  – trots op haar top-5 noteringen in haast elk belangrijk lijstje – is volgens Waze het beste land ter wereld om weggebruiker in te zijn. Met een rapportcijfer van 7,9 staat het op plek 1. Hoewel Nederland ook best wat files kent, scoort het goed op verkeersveiligheid en de kwaliteit van de wegen.

Oplossingen

#1 Transmilenio
Het stadsbestuur van Bogota probeert de verkeersopstoppingen al jaar en dag tegen te gaan met de Transmilenio, een netwerk van buslijnen. De bussen hebben hun eigen gescheiden rijstroken en stoppen bij moderne terminals. Reizen met de bus is daardoor meestal sneller dan met de auto. De Transmilenio is zo succesvol dat je zeker in de spits in een bomvolle bus terecht komt. En dat staat ook weer veel mensen tegen.

#2 Verkeersagenten
Bogota zet ook verkeersagenten in tijdens de spits op drukke kruispunten. Zij doen een dappere poging om het verkeer soepeler door te laten rijden, maar krijgen daarbij weinig hulp van de weggebruikers. Een kruispunt vrijlaten is aan de meeste Bogotanen niet besteed, waardoor de ene file weer een andere veroorzaakt in de daarop aansluitende zijwegen.

#3 Pico y placa
Tijdens de spits mogen op de ene dag alleen auto’s met een even laatste cijfer op de kentekenplaat rijden (0-2-4-8) en op de daaropvolgende dag alleen auto’s met een oneven eindcijfer (1-3-5-7-9). ‘Pico y placa’ heet deze maatregel. Op papier zou daarmee het aantal verkeersdeelnemers in de spits moeten halveren. In de praktijk pakken mensen vooral de taxi (de bus zit immers overvol) of vaker nog: ze schaffen nog een auto aan, maar dan met een ander eindcijfer op de kentekenplaat. Heel veel Bogotanen beschikken zo over een waar wagenpark van vaak wel vier auto’s. Een fikse investering, maar omdat elke auto weinig kilometers maakt in een jaar, gaan ze een stuk langer mee.

#4 De fiets
Wat weinig mensen weten is dat Bogota behoorlijk wat fietspaden heeft. Ze zijn niet allemaal even goed onderhouden, maar per fiets kun je toch best snel ergens komen. Veel sneller dan met de auto. Van een echte fietscultuur is echter geen sprake. Dat merk je vooral aan andere weggebruikers. Auto’s knallen over het fietspad heen als ze af moeten slaan en voetgangers zien het fietspad als een extra stukje stoep. Ook de fietsers zelf letten over het algemeen niet heel goed op. Een tegenligger die niet voor zich kijkt is best gebruikelijk. Toch wordt er behoorlijk wat gefietst. Vooral mensen uit lagere inkomensgroepen gebruiken de fiets als transportmiddel naar hun werk. De rijkere groep houdt het liever bij de auto, al zie je wel steeds vaker zakenmannen op de tweewieler voorbijschieten. De fietsvaardigheden van de gemiddelde Colombiaan zijn echter pover, dat is onder meer merkbaar aan de vele volwassenen die leren fietsen in het park op zondag en de chaotische taferelen tijden de wekelijkse Ciclovia.

De fiets lijkt echter wel een sleutel in het verminderen van de files. Hoewel Bogota zeer uitgestrekt is, wonen de meeste mensen vanwege de haast altijd heersende verkeerschaos vaak dicht bij hun werk. Ook is het weer bijna altijd aangenaam om te fietsen. De fietspaden veiliger maken, wat extra kilometers erbij en de fietser voorrang geven boven het andere verkeer (wanneer fietsend op het fietspad), zou de tweewieler een stuk populairder maken. Of misschien moet Nairo Quintana gewoon de Tour de France winnen.

#5 Metro
Medellin heeft wel goede asfaltwegen. En een kabelbaan. En een metro. Dus het kan wel. De plannen voor een metro in Bogota bestaan al decennia. Sterker nog, de eerste bovengrondse lijn zou in 2020 af moeten zijn en in gebruik worden genomen, al geldt hier: eerst zien en dan geloven.

Waag je leven… tijdens de Ciclovia

Waag je leven… tijdens de Ciclovia

Ben je op zondag in Bogota, huur dan een fiets en neem deel aan de Ciclovia. Oh ja, er zijn wel wat spelregels. Eerst de nodige uitleg. De Ciclovia betekent dat er op zondagmorgen tot de vroege middag (7.00-14.00 uur) een aanzienlijk deel van de